Zingeving Coronatijden

Bekijk het vertrek van een metrostel: optische illusie

Rijdt het metrostel naar links of naar rechts? Alletwee zijn mogelijk, het hangt ervan af hoe je ernaar kijkt. Misschien herken je dat in moeilijke situaties: je keek er altijd op dezelfde manier naar en liep vast. Tot je een klik maakte en op een andere manier begon te kijken waardoor je opnieuw verder kon. Je kunt het zelf bepalen… Heb je de voorbije weken meegemaakt dat je een klik moest maken? Heb jij het makkelijk/moeilijk om die knop om te draaien? Wat heeft je geholpen?

Hoe kom je tot bezinning, tot innerlijke rust in deze corona-periode?

Een tekenfilmpje over een monnik die hiernaar op zoek is.

Hebben we een kerkgebouw nodig om tot bezinning te komen? Moeten we ons kunnen terugtrekken in een abdij of klooster om echt tot rust te komen? Of gaat het over jouw verhouding tot de wereld rondom je: de wereld rondom je hoeft geen belemmering te zijn, het kan een toegangsdeur zijn tot ontmoeting met het ongrijpbare, met God.

Nog eenmaal

Nog eenmaal zou ik
op de fluit willen spelen.
Nog eenmaal voor jou.
Bijna onhoorbaar zacht.

Nog eenmaal zou ik zacht
in je oor willen fluisteren.
Nog eenmaal bij je.
Alleen hoorbaar voor jou.

Met licht vrolijke tonen
zou ik tederzacht
je hart willen raken.

Nog eenmaal zou ik
op de fluit willen spelen.
Nog eenmaal alleen voor jou.

Om te zeggen
wat muziek lichter kan zeggen
dan woorden:

hoe ik je mis
hoe dichtbij je nog bent.

Marinus van den Berg

Solidariteit

Het is niet iets
van nu eens wel en dan weer niet.

Het is niet eentje van de zovele jasjes
die je bij gelegenheid eens kunt aantrekken.

Het is niet iets dat afhangt van de zin of van het moment,
of van de zin van het moment.

Solidariteit is een levenshouding,
iets wat je hele manier van leven doordringt.

Je staat er mee op
en soms kun je er niet van slapen.

Laat het soms even zijn
alsof wij gaan op vleugels –
zoals mensen gaan
die op weg zijn naar een nieuw begin.

Dat wij zien, nog bij ons leven,
een glimp, een vonkje
van uw rijk van vrede:
mensen in vrede.

Dat wij soms even weten,
zo zeker als wij bestaan,
dat duren zal uw trouw,
en wie Gij zijn zult, ooit,
in een nieuwe hemel,
op een nieuwe aarde,
als de dood gedood is:
God in mensen.

Nu nog heeft niemand
U ooit gezien.
Maar Gij zult God zijn,
nieuw en voorgoed

alles in allen.

Huub Oosterhuis

Een verrassend filmpje over Egyptische pyramides

Hoe grappig, een afstandsbediening uit de tijd van de farao’s! Maar de archeoloog weet niet wat hem overkomt wanneer hij ze bedient. Hoe ga jij om met nieuwigheden in je leven? Een nieuwe GSM/TV-toestel/auto, een update van een computerprogramma, bankzaken regelen via internet, een herschikking van koopwaar in je supermarkt, …: geven zo’n dingen je stress? Voel je je hulpeloos omdat die dingen niet meteen doen wat jij wilt? Ben je bang om iets verkeerd te doen? Begin je eraan en zie je waar je uitkomt? Vraag je iemand om dat voor jou te doen?

Verdriet in Coronatijden

Onze verbondenheid met mekaar is onze sterkte, dat tonen we verbaal, bij een afscheid doen we dat nog veel meer non-verbaal. Een handdruk, een knuffel, even langsgaan bij de overledene thuis: allemaal dingen die nu even niet kunnen! Wij zoeken samen naar alternatieven die zelfs in deze lock-down een sterk signaal van verbondenheid kunnen geven.

Schrijf vanuit het team een kaartje naar de familie. Wij verzamelden een aantal zinvolle teksten/gedichten die je kunnen inspireren. In de gedeelde map OKRA-zingeving vind je onder het hoofdstuk ‘Verdriet’ meer dan 20 teksten en gebeden. Nog geen toegang? Stuur een mailtje met je gegevens naar de algemeen pastor: jan.denil@okra.be)
Maak tijd voor eigen verdriet: als er een plek is waar je een bijzondere herinnering hebt aan de overledene, ga er even naartoe en hou er een moment van stilte. Eventueel kan je er een foto van nemen en doorsturen aan de familie met een woordje uitleg waarom deze plek voor jou/jullie zo bijzonder was.
Bel ook regelmatig met de familie van het (team)lid om te horen hoe het gaat. Verlies jezelf niet in goedbedoelde raadgevingen, het zou lijken alsof je hun verdriet wilt wegduwen. Vaak wordt het na de begrafenis stil, dan nog eens af en toe van je laten horen kan heel waardevol zijn. Een zinvolle vraag kan zijn: ‘wat soort partner, broer, zus of vriend was hij/zij? Wat herinner je het meest? En wees niet bang als je niet weet hoe je kunt reageren: zeg dat gewoon, ook dàt is nabij zijn...
Toon je verdriet. Spreek met het trefpunt af om bv. om 20u een kaars voor jullie raam te zetten, als teken van jullie verbondenheid met X die overleden is (opgepast met gordijnen!). Laat het ook aan de familie weten. Leg iets aan de deur van de familie: een bloemetje, een kaartje met een tekst of een zinvol-symbolisch crea-stukje.
Laat de familie weten dat we X waardeerden en spreek met je trefpunt af dat we kleine anekdotes doorsturen aan de familie: welke kwaliteiten waardeer je bij X (hoe/waar kwamen die kwaliteiten naar boven?), een herinnering of een moment uit het leven met X die je blij maakt of die je heeft geraakt en meedraagt (wat neem je mee voor jouw leven? Waarvoor ben je dankbaar? Wat koester je?)
Betrek ook de leden die geen PC hebben, spreek de contactpersonen hiervoor aan!
Als je trefpuntleden overwegend vertrouwd zijn met PC kan je foto’s verzamelen en een fotoboek maken dat je deelt met de leden en met de familie.
Rouw met je trefpunt en plaats een herdenkingsviering in het trefpunt in het vooruitzicht (na de lock-down). Laat dit nu al weten aan de familie en jullie leden, ook al ligt de datum nog niet vast.
Bij een overlijden is het vaak de zelfzorg die op de laatste plaats komt. Al gehoorde van ‘rouwkost’? Spreek met je trefpunt af en kook om de beurt voor de weduwe/weduwnaar. Zet de maaltijd aan de deur (zoals B-post nu pakjes levert, koerierdiensten en zoals het ook gebeurt als je iets bestelt via takeaway.com)
Heel wat kerken en rouwcentra hebben zich georganiseerd om afscheidsvieringen (met max. 30 personen) op PC via het internet te kunnen volgen. OKRA kan symbolisch met haar trefpuntvlag aanwezig zijn. Informeer bij de familie wat mogelijk is en of jullie leden via internet kunnen aansluiten. Soms is er niet genoeg internetruimte om buiten de familie nog veel vrienden gelijktijdig toegang te geven tot de internetafscheidsviering. Spreek dan met je trefpunt af om op het uur van de afscheidsviering een kaars aan te steken aan het raam.
Spreek met je trefpunt af om 1x per week of maand de overledenen te herdenken door op hetzelfde moment een brandende kaars aan het raam te plaatsen.
Volgt de lijkwagen een gekend traject naar het kerkhof? Nodig de leden langsheen dit traject uit om de lijkwagen te groeten. Indien leden uit andere straten willen aansluiten, respecteer een gezonde onderlinge afstand van bv. 10m. Let wel: vaak kiezen families ervoor om de overledene te cremeren en na de lock-down een afscheidsviering te organiseren met de urne. Dan volgt de begrafenis op het kerkhof ook pas veel later.

Zingeving Coronatijden

Geïnteresseerd?

OKRA vzw, trefpunt 55+