Wat is er zo bijzonder aan ouderen in de politiek?

Het is ook jou ongetwijfeld niet ontgaan. Journalisten en programmamakers hebben veel aandacht voor een aantal ouderen die zich (opnieuw) op het politieke toneel vertonen. Waar gaat het met onze beleidsorganen toch naartoe als nu ook 65-, ja zelfs 70-plussers zich prominent in de verkiezingsstrijd gooien? Het is toch niet omdat de 65-plussers ruim 35% van het kiezerspubliek uitmaken dat zij ook zelf de mandaten moeten invullen…

Stel je voor dat onze parlementen straks meer aandacht geven aan beschikbaar, toegankelijk en betaalbaar openbaar vervoer of dat er meer middelen vrijgemaakt worden om de groeiende ouderenzorg te financieren. Of dat hoge milieudoelstellingen de zorg voor het leefklimaat de komende generaties garanderen. Of dat boerenverstand en levenservaring meer inpakt krijgt dan dure diploma’s. Wat zijn de eindtermen voor de ‘school van het leven’ eigenlijk, mijnheer Weyts?

Nee, ouderen hebben hun tijd gehad. Als je niet meer actief bent op de arbeidsmarkt moet je ook niet mee aan het roer willen staan. Het is goed dat de trendwatchers ons hiervan bewust maken en hier ruchtbaarheid aan geven, want het is een verontrustend fenomeen. Straks willen we nog dat er evenveel vrouwen opkomen als mannen, om nog maar te zwijgen van moslims, holibi’s, enz.